Σε σκηνοθεσία Κώστα Σπυρόπουλου θα ανεβάσει τον χειμώνα τον μονόλογο «Ρόουζ» του Μάρτιν Σέρμαν
Μόνη στη σκηνή θα βρεθεί τον χειμώνα η Ζωή Λάσκαρη για να αναμετρηθεί με την περίφημη «Ρόουζ» του Μάρτιν Σέρμαν και το νέο θεατρικό της «στοίχημα» τη γεμίζει με λαχτάρα, μα και με χαρά – πόσο δε που θα καθοδηγείται σκηνοθετικά από τον Κώστα Σπυρόπουλο. Η ηθοποιός αναζητούσε με προσοχή το έργο που θα την έφερνε και πάλι στη σκηνή.
Από το μυαλό της πέρασαν έργα κλασικά και σύγχρονα και ήταν πολλές οι προτάσεις που έπεσαν στο τραπέζι των συσκέψεων, μέχρι που πήρε να διαβάσει τον σπαρακτικό και δυνατό μονόλογο «Ρόουζ» του Σέρμαν που ‘χει παρουσιαστεί ανά τον κόσμο με μεγάλη επιτυχία -στη χώρα μας τον απολαύσαμε απ’ την Αντιγόνη Βαλάκου. Με το που διάβασε τον μονόλογο συγκλονίστηκε και άρχισε να… οργανώνει το ανέβασμά του, με τον Σπυρόπουλο. Οι δύο τους συζητάνε για ώρες για το πώς θα στηθεί η παράσταση, πώς θα υποστηριχτεί από ένα πλούσιο κινηματογραφικό υλικό που πρόκειται να γυριστεί στο Αουσβιτς, ποιοι θα είναι οι άλλοι συντελεστές που θα δυναμώσουν το αποτέλεσμα το οποίο θα φιλοξενηθεί στη Θεατρική Σκηνή «Ζωή Λάσκαρη» της «Αθηναΐδας»…
Τι είναι όμως η «Ρόουζ»; Πρόκειται για αυτοβιογραφικό μονόλογο μίας ηλικιωμένης Εβραίας, της 83χρονης Ρόουζ. Ενα ιστορικο-κοινωνικό δράμα. Ενας απολογισμός ζωής μπροστά στο επερχόμενο τέλος. Απολογισμός που γελά και κλαίει με τα καλά και τα κακά του ανθρώπου και της κοινωνίας. Που, μέσω της προσωπικής πορείας της Ρόουζ, διεκτραγωδεί τους αλλεπάλληλους ξεριζωμούς αμέτρητων Εβραίων στη διάρκεια του 20ού αιώνα από τη γενέθλια γη τους. Επικρίνει τον -αποκομμένο από τις πατροπαράδοτες αξίες της φυλής- τρόπο ζωής τους στις νέες «πατρίδες». Πικραίνεται για το εκτραχηλισμένο «όνειρο» χιλιάδων Εβραίων να πάνε στην πατρογονική γη τους και να ζήσουν σε κιμπούτς με τους αδελφούς τους Παλαιστίνιους. Καταγγέλλει το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ, όπου ζει ο μοναχογιός της, για τον ξεριζωμό και τη γενοκτονία των Παλαιστινίων. Και αποτίει, όχι θρησκόληπτη, αλλά βαθιά ανθρώπινη μνημόσυνη «δέηση» για τα δολοφονημένα παιδιά των Παλαιστινίων από σιωνιστές. Ακριβώς όπως οι ναζί σκότωσαν το κοριτσάκι που γέννησε η Ουκρανή Ρόουζ στην Πολωνία.
Είναι η πρώτη φορά που η Ζωή Λάσκαρη συνεργάζεται με τον Κώστα Σπυρόπουλο και το αποφάσισε βλέποντας την παράστασή του «Αθώος ή ένοχος» που την κέντρισε ιδιαίτερα. Να τι μας είπε ο ίδιος για το «πάντρεμά» τους και το έργο: «Η ιστορία της Ρόουζ, καθώς και πολλές άλλες ιστορίες ανθρώπων που επέζησαν από τη θηριωδία του ολοκαυτώματος με είχαν συγκινήσει και στο παρελθόν. Συμφωνήσαμε, λοιπόν, με τη Ζωή, πέρα από το ανέβασμα μίας απόλυτα θεατρικής παράστασης, να επεκταθούμε σε μια μεγάλη έρευνα σχετικά με μαρτυρίες-ντοκουμέντα και αποδείξεις για τις διαδρομές και τα συναισθήματα των ανθρώπων που πρωταγωνίστησαν.
Σκεφτόμαστε ένα μεγάλο οδοιπορικό για τη ζωή της Εβραίας Ρόουζ. Θα επισκεφτούμε όλες τις χώρες που περιπλανήθηκε η Εβραία ηρωίδα του Μάρτιν Σέρμαν και μαζί με τηλεοπτικό συνεργείο και μία δημοσιογραφική ομάδα θα καταγραφούν συναισθήματα και εικόνες που θα προβληθούν αναπόσπαστα στη θεατρική παράσταση. Η τεχνολογία θα ζυμωθεί με τη θεατρική πράξη σε απόλυτο βαθμό. Η ανάγκη για τη μέγιστη προσέγγιση του ρόλου από τη Ζωή Λάσκαρη θα την οδηγήσει να μεταμορφωθεί σε μία γυναίκα 80 ετών. Η Ζωή Λάσκαρη, για να ενσαρκώσει τη Ρόουζ, αποφασίζει να γεράσει, θέλει να παίξει το μετά, το πολύ μετά…
Βασίλης Μπουζιώτης