Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικούς στίχους...

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικούς στίχους που ξεχώρισα απο την πρώτη ποιητική συλλογή της ΣΟΦΙΑ ΤΣΙΠΑ με τίτλο “Χασμωδία”, εκδόσεις Momentum.
Η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής έγινε την προηγούμενη Δευτέρα. Η Σοφία, αυτό το πολυτάλαντο κορίτσι, με εξέπληξε ευχάριστα ακριβώς επειδή μέσα απο τα ποιήματα της συνειδητοποίησα τις βαθιές της ευαισθησίες για τον άνθρωπο, την κοινωνία, την ζωή, τις σχέσεις. Σοφία μου αγαπημένη σου εύχομαι – και δημόσια – να είναι το έργο σου καλοτάξιδο.
“Χάθηκαν τα αισθήματα μες τους αιώνες…
Ψυχές Ελλήνων μαραμένες, μόνες”.
“Λογιών-λογιών ταξίδια είν’ η ζωή
κάποιοι μένουν εδώ, άλλοι βαδίζουν παραπέρα”.
“Πόσο ανορθολόγο στο σινεμά να ξέρεις το φινάλε
μια η ζωή δεν έχει τζενεράλε”.
“Όλοι μας είμαστε μονάδες
δεν υπάρχουν, δεν υπήρξανε ομάδες”.
“Αυτό είσαι. Μάθε το:
Κουκκίδα μες το όλον”.
“Απο το πρώτο φως της γέννησης ο χάρτης οδηγεί με φόντο το σκοτάδι”.
“Ό, τι είναι να συμβεί, θα γίνει”.
“Η ζωή του καθενός είναι μια αυστηρά προσωπική υπόθεση. Αλλος διαλέγει αφαίρεση άλλος την πρόσθεση. Η διαίρεση είναι που ματώνει”.
“Ξόδεψε αλλού τα λιγοστά, όσα ακόμα έχεις”
“Το τέλος έρχεται γι’ αυτούς που γρήγορα φοβούνται, λησμονάνε…”
“Κονταίνει η μνήμη, σέρνεται, σαν άγραφη καδένα”.
“Να περνάς απαρατήρητος θα πρέπει μες το πλήθος”.
‘Μια φορά φίλος για πάντα φίλος”.
“Για όλα τα αινίγματα πήρες το χάρτη με τις λύσεις”.
“Θα φέγγει μυστικά μια μικρή σπιθίτσα μες το σύμπαν…”
“Να σε σώσω ή να σωθώ;”