Τα “Ωραία Χρόνια” τού Χάρολντ Πίντερ στη Θεατρική Σκηνή “Ζωή Λάσκαρη”
Γράφει ο θεατρολόγος και κριτικός Κωνσταντίνος Μπούρας
Η Ζωή Λάσκαρη είναι η τελευταία, η μεγάλη σταρ που αναδύθηκε από το ποιητικό σύμπαν τής Φίνος Φιλμ, η μακροβιότερη, η ανθεκτικότερη, γιατί εξελίσσεται, γιατί δεν είναι σοβαροφανής, αντιπαθεί το δήθεν, διδάσκεται και διδάσκει με την πείρα και την εναργή της παρουσία. Είναι άνεμος και πυρ, υδάτινο συναίσθημα και γειωμένη ως αιλουροειδές, είναι σημαντική χωρίς να το παίζει σπουδαία και ανθρώπινη χωρίς άκαιρες επιδείξεις φιλανθρωπίας. Τη θαυμάζω και την αγαπώ γιατί είναι ο εαυτός της: ολόλαμπρη, προσηνής κι εύθυμη, είναι κομψή και ωραία, χωρίς να υποδύεται τη μοιραία, νοσταλγεί το Χθες, αλλά είναι δυναμικά παρούσα στο Τώρα κι οραματίζεται ένα μέλλον φωτεινό όπως η ίδια για όλους τους ανθρώπους.
Στα “Ωραία Χρόνια” τού νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ αποδεικνύει τη σκηνική της μεστότητα και ωριμότητα. Ουδέν περιττόν. Το καίριο, το υπαινικτικό, το διαφαινόμενο. Υπακούοντας πλήρως στη σκηνοθετική μπαγκέτα τού διακεκριμένου Ρώσου σκηνοθέτη και συγγραφέα Adolf Shapiro, χάρη στην ιδιαίτερα ρέουσα μετάφραση τού Σταμάτη Φασουλή και πλαισιωμένη από την υπέροχη, τη διακριτική, την σημαίνουσα υποκριτική τής Βέρας Κρούσκα και την εξπρεσσιονιστική ερμηνεία τού πολύ έμπειρου κι εξαίρετου ηθοποιού Στέφανου Κυριακίδη, πρωταγωνιστεί ισομερώς σε μια αξέχαστη πιντερική θεατρική βραδιά. Ο εκλιπών αιρετικός Βρετανός συγγραφέας θα χειροκροτούσε ενθουσιασμένος όπως επικροτούν με τις εκδηλώσεις λατρείας οι θεατές αυτού του θεατρικού γεγονότος στη Θεατρική Σκηνή “Ζωή Λάσκαρη”.
Θα επισημάνω ιδιαίτερα τους φωτισμούς της Κατερίνας Μαραγκουδάκη που ανέδειξαν τα λιτά αλλά απολύτως λειτουργικά σκηνικά τής Μαρίας Φιλίππου. Ο ποιητής Θανάσης Νιάρχος έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση.
Η Ζωή Λάσκαρη είναι ουράνιο φαινόμενο. Θα την απολαύσετε.
Πληροφόρηση: από 23 Ιανουαρίου στη “Θεατρική Σκηνή – Ζωή Λάσκαρη” (Πολυχώρος ΑΘΗΝΑΪΣ – Καστοριάς 34-36, Βοτανικός).
Κωνσταντίνος Μπούρας
Πηγή: grafei.wordpress.com